05 June 2010

jiwangs kejap


Tangisan Hati


Aku mulai menangis
Sewaktu mentari melambai pergi
Di kala rembulan mulai muncul
Memoriku kian berlayar mencarimu

Aku mulai menangis
Saat aksara rindu mulai berlagu
Mencengkam padu di baldu sukma
sehingga aliran sungai mengalir lesu

Aku mulai menangis
Setelah sedar seorang naif
Mengapa perlu aku menangis?
Jikalau benar cinta itu bukan milikku

Aku mulai menangis
Tatkala relung penghinaan bertatah nista
Mengejutkan aku ke dunia nyata
Sedarlah aku bahawa
Tak layak untukku miliki CINTA....

1 comment:

  1. puisi ini aku tujukan khas kpd yg pernah menghina aku 1 masa dahulu...walaupun ia sudah berlalu,luka di hatiku msih lg berdarah...kita sama2 prmpuan,jgnlah kita m'hina sesama sndri...

    ReplyDelete